Kurs w promocyjnej cenie

20 % zniżki na wszystkie nasze kursy dla audytorów wiodących.

Podane ceny są dostosowane do programu rabatowego na naszej stronie internetowej.

Tradycyjne zapobieganie wypadkom często opiera się na analizie serii zdarzeń, które łącznie prowadzą do wypadku.

Zazwyczaj nacisk kładzie się na awarie czynników fizycznych, decyzje zarządcze i brak kompetencji. Podejście to odzwierciedla fundamentalny apetyt na ryzyko, w którym wybory dokonywane są w oparciu o zrozumienie, kiedy należy zaryzykować.

Wiele organizacji stosuje "model góry lodowej", który zakłada, że radzenie sobie z
wystarczająca liczba zdarzeń potencjalnie wypadkowych może zapobiec poważnym wypadkom w przyszłości. Chociaż model ten ma swoje zalety, nie ma pewności co do jego zdolności do skutecznego zapobiegania wypadkom.
zapobiegać wypadkom, jeśli skupiamy się wyłącznie na incydentach z przeszłości.

Problem z tym podejściem polega na tym, że często opiera się ono na wspólnych mianownikach, które nie są prawdziwymi przyczynami poważnych wypadków. Na przykład statystyki często pokazują upadki z wysokości lub "poślizgnięcia, potknięcia i upadki" jako największe problemy, ale są to powierzchowne objawy głębszych problemów.

Przyczyną poważnych wypadków jest często kultura organizacyjna i sposób postępowania.
podejmowanie ryzyka przez pracowników i menedżerów. To właśnie tutaj pojawiają się krytyczne okoliczności.

Obecnie współpracujemy z Eskildem Sørensenem, ekspertem w dziedzinie bezpieczeństwa, aby
Rzucenie światła na to, jak kultura firmy i procesy decyzyjne wpływają na zarządzanie ryzykiem i praktyki bezpieczeństwa. Celem jest stworzenie silniejszego powiązania między kulturą a zapobieganiem, tak aby ryzyko było zarządzane proaktywnie, a nie reaktywnie.